Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
BelgiumBears organiseren Bear-café in Antwerpen
Op 17 maart vindt in Antwerpen de eerste editie van het Bear-café plaats. Dat is voor ZiZo de ideale gelegenheid om de BelgiumBears, een vereniging met Antwerpse ‘roots’ die het café organiseert, te leren kennen en dieper in te gaan op de subcultuur van beren binnen de LGBTQ+ gemeenschap.
Zoals de naam aangeeft, zijn de BelgiumBears er voor alle landgenoten die in de spiegel iets van een beer herkennen of die zich tot hen aangetrokken voelen. De BelgiumBears bestaan sinds 2011. Momenteel staat er een ‘triumviraat’ aan de leiding: Jelle Oorts, Steven Van de Kerckhove en Frédéric Bontemps.
Na een geanimeerd gesprek van anderhalf uur liggen twee conclusies voor het rapen: deze mannen zijn rad van tong – dat worden overuren – en je zou er zo een hele avond op café mee willen doorbrengen. Geen kwaad idee dus om zelf een café te organiseren.
Voor de leken in de materie begint het interview met de betekenis van bears en de bear-community binnen de LGBTQ+ gemeenschap. Vervolgens komt de werking van de BelgiumBears aan bod, met bijzondere interesse voor het Bear-café. Want nu zaterdag 17 maart wordt het Velvet Café, gelegen aan park Spoor-Noord , voor één avond het Bear-café van Antwerpen.
Beren in alle soorten en maten
Wat is kenmerkend voor ‘bears’?
Jelle: “Binnen de LGBTQ+ gemeenschap worden er veel groepen onderscheiden, waaronder de bears. Dat zijn de iets struisere, behaarde, bebaarde homo- en bimannen. Daarnaast zijn er de chasers, zij die ‘jagen’ op de beren, maar daarom zelf geen beer zijn. Het zijn mensen die zich goed voelen bij de bear-community en dus ook aan de activiteiten deelnemen.”
Daarmee kennen we de basis, maar voor die beide groepen bestaan er nog verdere indelingen.
Steven: “Een bear kan bijvoorbeeld een musclebear zijn, een gespierdere man die graag in de fitness vertoeft, een chubbybear, een iets minder gespierde versie, of een polar bear, met witgrijze haren. Dan zijn er otters, magere, meestal ook behaarde mannen, wolven, die zijn minder behaard en hebben vaak geen baard, en cubs, de jonge beertjes.
“Dat is theorie natuurlijk, en het varieert ook met de leeftijd: de otters zijn meestal gespierde jonge gastjes die met de jaren meer en meer beer worden. Dat brengt met zich mee dat er naar onze activiteiten mensen van alle leeftijden komen, van twintigers tot zeventigers. Iedereen vindt er wel zijn ding.”
Jelle: “Het is ook een heel open gemeenschap. Ik vind het eigenlijk altijd een beetje sneu om mensen in groepen op te delen, want we zijn een community voor alle mensen die zich er goed bij voelen. Het belangrijkste is plezier maken met elkaar.”
Kenmerkend zijn fysieke eigenschappen, maar geen andere voorkeuren?
Frédéric: “De bear-community komt oorspronkelijk van San Francisco. Het waren mensen die zich niet identificeerden met het klassieke beeld van de homo.”
Jelle: “Zoals dat je inderdaad gewoon een sweater kunt aandoen als homo, dat je niet constant op dieet moet zijn…”
Steven: “De eerste ‘schifting’ gebeurt een beetje op het fysieke, maar eens dat stadium voorbij, kan iedereen erbij. Ik heb vorig jaar een vraag gehad van een transpersoon om een activiteit bij te wonen. Wij hebben natuurlijk gezegd: ‘Kom maar, iedereen is welkom!’”
Een vliegtuig vol beren
“De bear-community groeit, je hebt overal bear-activiteiten en Mr Bear-verkiezingen. Er is zelfs een Mr Bear Europe-verkiezing.” Het trio opperberen maakt deel uit van een internationale gemeenschap van bears, die elkaar ontmoeten in onder meer Stockholm, Amsterdam en Edinburgh. De allergrootste bijeenkomst gebeurt in Sitges. “Sitges is een dorp zo’n 20 à 30 km ten zuiden van Barcelona. De eerste week van september is het daar bear-week, en daar komen vele duizenden mensen op af.” Steven lacht dat de hetero’s er dan de minderheid vormen. Jelle kent ook een leuke: “Veel mensen gaan eerst naar ‘Bears on Ice’ in IJsland en dan nemen ze het vliegtuig naar Sitges. Dat is een vliegtuig vol beren!”
Zulke massa-evenementen zijn er in België nog niet, maar toch lokt de Mr Bear verkiezing ook bij ons een paar duizend belangstellenden. “Dat zijn dan uiteraard ook veel mensen uit het buitenland, want we bereiken een 32-tal verschillende nationaliteiten,” weet Jelle.
Jullie vinden dat de LGBTQ+ gemeenschap niet zo open is als je op het eerste zicht zou denken. Wat bedoelen jullie daarmee?
Steven: “In het gewone leven ben je snel de dikke van de groep. Dat is ook zo bij hetero’s, maar zeker in de ‘gaywereld’ waar het uiterlijk en de présence minstens even belangrijk zijn. Als je dan een paar kilootjes meer weegt, is het soms moeilijk om je plaatsje te vinden.”
Homo’s kunnen last hebben van homofobie, maar zitten misschien zelf met een ‘fat-fobie’ tegen wie wat dikker is?
Steven: “Er bestaat sinds kort een nieuwe Facebook-groep voor homo’s in het algemeen. Ik post daar af en toe iets van onze vereniging en dan krijg je soms al reacties zoals ‘Ah, die dikke.’”
Jelle: “We organiseren allemaal gay prides. De originele bedoeling is opkomen voor de rechten van de gemeenschap, maar binnen die gemeenschap heersen heel wat vooroordelen. We zijn zelf niet eens tolerant tegenover elkaar.”
Jelle wijst ook op de rol van de media : “Wij doen jaarlijks mee aan de gay prides in Antwerpen en Brussel, maar onze vrachtwagen is nog nooit in beeld geweest. Wat je wel ziet, zijn travestieten en mensen die uitdagend gekleed zijn. Dat is dan het beeld dat de mensen krijgen. Iemand als jij en ik, dat verkoopt niet, want dat is niet excentriek genoeg. Enkel vorig jaar is onze camion eventjes in beeld geweest met onze grote teddybeer. ”
Hoe werken jullie zelf om expliciet een open, inclusieve vereniging te zijn?
Frédéric: “Ik vind dat in onze gemeenschap sowieso geen probleem. Er zijn ook vrouwen die heel graag eens naar de berenactiviteiten komen, omdat ze zich er goed bij voelen.”
Jelle: “Wij zijn dan wel een berengroep voor bi- en homomannen, maar we hebben binnen onze groep een aantal mensen die ooit getrouwd waren en nu kinderen hebben. Hun kinderen komen soms mee naar onze activiteiten, dus proberen we echt voor iedereen open te staan.”
Ieder voor zich
Zo zitten we meteen bij het hoe en waarom van de BelgiumBears. De naam en het tricolore logo zijn er doelbewust. “Wij worden vaak afgeschilderd als een groep uit Brussel, maar dat is absoluut niet het geval: we zijn BelgiumBears,” zegt Jelle, met de klemtoon op ‘Belgium’. “De activiteiten vinden afwisselend plaats in Vlaanderen, Wallonië en Brussel,” vult Frédéric aan.
De komende maanden staat er op de agenda een uitstap naar Rijsel, de pride in Brussel, een bezoek aan Walibi en een ‘BEARBQ’ . In november is er ook een jaarlijks Bearcave Weekend, meestal in de Ardennen.
BelgiumBears heeft geen spaarpotje en vraagt geen lidgeld. Jelle: “De BBQ doen we jaarlijks, nu al voor de zesde keer. Iedereen brengt voor zichzelf een beetje mee en er is altijd veel te veel, zelfs al zijn we beren. (lacht)”
De organisatie van die evenementen gebeurt in de Facebook-groep, die intussen meer dan 1500 leden telt.
Steven: “Wij beheren die groep zelf. Als we nieuwe leden binnenkrijgen, kijk ik altijd naar hun profiel op Facebook. Als daar echt niets opstaat van gay of bear, sorry, maar die laat ik pas toe als ze een berichtje sturen.”
Frédéric: “Wij stellen vooraf drie vragen, en dan zie je toch mensen die niet het geschikte profiel hebben of de moeite niet doen om die vragen te beantwoorden.”
Jelle: “We proberen het binnen onze community te houden, ook voor de veiligheid van alle leden.”
Berenreunie
Jullie organiseren voor de eerste keer een cafébijeenkomst in Antwerpen. Waarom hier, is er hier een bear-gemeenschap?
Jelle: “We proberen een beetje af te wisselen. Soms is het makkelijker om iets te organiseren in Wallonië omdat we wat meer Franstaligen in onze groep hebben die zich inzetten.”
Steven (lacht): “De Antwerpenaren zijn geen gemakkelijke mensen, in die zin dat zij minder vaak deelnemen aan activiteiten in andere provincies. Sinds de gay pride vorig jaar in Antwerpen hebben wij wel enorm goede contacten gelegd.”
Jelle: “Het rare aan het verhaal is: de basis van de BelgiumBears is zeven jaar geleden gelegd, en dat was op een BBQ in Massenhoven (in de Antwerpse Kempen, red.) met allemaal mensen uit regio Antwerpen. Toen heb ik met twee anderen deze vereniging opgericht, maar zij hebben heel snel afgehaakt. Nu zijn we terug met drieën en vormen we een vaste kern.
“Die mensen van de BBQ uit 2011 zijn we een beetje kwijt geraakt, omdat er niet veel activiteiten in Antwerpen waren en ze meestal niet naar activiteiten elders gingen. Dat contact willen we terug opnemen, en daarom doen we dat Bear-café nu hier. We willen hen graag integreren in onze groep en zij waren ook vragende partij voor een activiteit in Antwerpen.”
Is er een respons van jullie leden dat ze iets missen voor bears in Antwerpen?
Jelle: “Ik weet dat veel beertjes naar DeLux gaan, maar echt thuis voelen ze zich er niet, omdat het geen bear-café is. In Brussel heb je wel een café dat zich als bear-café profileert. Een voordeel van Brussel is ook dat je er een holebi-wijk hebt waar je gemakkelijker naar verschillende cafés gaat.”
Mr Bear of Mr Chaser?
De huidige Mr Bear kreeg het afgelopen jaar kritiek uit Nederlandstalige hoek. Blijkbaar wordt er steeds een Brusselaar of Franstalige winnaar verkozen. Wat is jullie kijk daarop?
Jelle: “Dat is niet het geval. Ik zit zelf in de jury dus weet ik hoe het eraan toegaat. We hebben twee jaar iemand van Antwerpen als Mr Bear gehad, maar dit jaar was er een gebrek aan Nederlandstalige kandidaten.”
Frédéric: “De meeste kandidaten doen toch hun best om iets voor te bereiden in het Nederlands of ze organiseren een activiteit in Vlaanderen.”
Jelle: “Ja, we steunen de Mister daarin. Er was dit jaar niet enkel kritiek op de taal, maar ook omdat hij geen echte bear maar een chaser zou zijn. Bij de beren hoorde je: ‘Die ziet er toch geen beer uit.’ Maar ik vind het goed dat er binnen de gemeenschap eens iemand anders wint, en ik ben ervan overtuigd dat hij het goed gaat doen.”
Jullie organiseren de verkiezing niet?
Jelle: “Nee, dat doet het BelgiumBearPride-comité, maar wij helpen er wel aan mee.”
Steven: “De organisatie zijn de bars van Brussel, die erin investeren en dus een zekere financiële return verwachten. Dat is een heel andere filosofie dan de onze. Eén van onze activiteiten is altijd de brunch tijdens het bear-weekend. Daar komt toch een dikke honderd man eten. We zitten dus mee in het Mr Bear-weekend, met onze vrijwilligers voor kassa, sanitair…”
Beertje met biertje
Tot slot: ik zie dat jullie een schattig logo hebben, kunnen jullie wat toelichting geven?
Jelle: “We hebben een wedstrijd uitgeschreven en dat is er uiteindelijk as resultaat uitgekomen. Drie beertjes waarvan de broekjes de Belgische vlag vormen. De eerste heeft een pak friet, de tweede een pint bier en de derde chocolade, typisch Belgische lekkernijen. Dat beertje komt altijd terug: als we een BBQ houden, zie je een beertje dat aan het grillen is. Het is een simpel logo, maar ik heb liever iets dat blijft hangen.”
Het Bear-café van de BelgiumBears vindt plaats op zaterdag 17 maart vanaf 18 uur in café The Velvet, Ellermanstraat 58 in Antwerpen.
Meer info over de BelgiumBears vind je op www.belgiumbears.be of via de Facebook-groep ‘BelgiumBears’.
Bron:
Eigen verslaggeving
Lees meer over: