Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Verwachtingen
Het is een zonovergoten Pinksterdag en ik zit bij mijn zus en haar vriend te barbecuen in de tuin van hun rijtjeshuis in een Antwerpse randgemeente. De rest van de familie is er ook: mijn ouders, mijn broer, zijn vrouw en hun tweejarige peuter.
We hebben het over de finale van de Mol, de volgende familie-uitstap en de zwangerschap van mijn zus. Ik maak deel uit van deze familie. Ze praten over hun renovatieplannen, de echtelijke staat van hun buren en de gewijzigde verkeerssituatie in het dorp. Ze wonen allemaal binnen een straal van twee kilometer van elkaar. Ik niet, ik stap diezelfde avond in de trein naar Amsterdam, terug naar huis. Ik maak geen deel uit van deze familie. En hoe blij ik ook ben met mijn ongebonden leven, zonder koophuis, met een creatieve baan en een druk sociaal leven, toch spookt er op de terugrit een gedachte door mijn hoofd: ik doe het niet goed. De blauwdruk van het leven die mijn goedmenende ouders aan me hebben meegegeven, blijf ik nog steeds met me meezeulen. Huisje-boompje-beestje, het is de toetssteen van mijn bestaan. Ik mis een alternatieve leidraad voor mijn leven, eentje die anders is dan die van mijn broer en zus. Anders dan die van mijn oude klas- en studiegenoten, die ik met een half oog op Facebook blijf volgen.
Extended family
Ik ben op zoek gegaan naar dat alternatief en stapte daarvoor telkens in een andere trein. Achtereen-volgens reed ik naar Antwerpen, Berlijn en Amsterdam. Weg van het dorp van mijn ouders, want ik wist dat ik het daar niet zou vinden. Ontsnappen en ergens anders opnieuw beginnen: ik heb het herhaaldelijk gedaan. Als een slang die om de zoveel tijd een oude huid afwerpt. In Antwerpen proefde ik voor het eerst van een stedelijke omgeving en stapte ik vertwijfeld over de drempel van het Roze Huis. In Berlijn vond ik geborgenheid in de anonimiteit van de grootstad en experimenteerde ik voor-zichtig met de manier waarop ik me aan de wereld toon. In Amsterdam vond ik rust in het anders zijn, te midden van de veelheid aan alternatieve verhalen. Een van de eerste keren dat ik naar Amsterdam reisde, was voor het tweejaarlijkse filmfestival Transscreen. Daar zag ik films over trans/gender die me een veelheid aan narratieven boden. Het publiek was uiterst divers en accepteerde me meer dan ik op dat moment mezelf kon aanvaarden. Vorig jaar ben ik naar Amsterdam verhuisd. Het waren de liefde en het werk die me in beweging brachten. Hier vond ik de extended family waar ik zo naar verlangde. Toen mijn ouders een keer op bezoek kwamen, zagen ze enkel een overvolle stad met toeristen en coffeeshops. Voor mij is het een warm nest waar ik kwetsbaar mag zijn, zonder overbodige huiden.
Hypotheek
Stadtluft macht frei nach Jahr und Tag. Dat principe gold in de Middeleeuwen voor onvrije mensen die zich konden losmaken van hun heer door naar de stad te trekken. Na een jaar en een dag in een stad te wonen, konden ze niet meer worden teruggebracht naar hun oude leven. Toch ben ik niet vrij. Althans, niet mijn gedachten. Ik stap af en toe op de trein naar het dorp van mijn ouders en proef er van mijn oude, andere leven. Het leven dat ik (nog) niet geleefd heb, dat met kinderen, een hypotheek en een pensioenplan. Ik durf hen niet te vragen of ze teleurgesteld zijn. Misschien moet ik hen gewoon vertellen over het nijpende woningtekort, de knipperlichtrelaties van mijn collega’s en de gewijzigde verkeerssituatie in de stad. Want dat is waar ik het met mijn Amsterdamse familie over heb. Zoals te verwachten valt.
Selm Wenselaers (1983) woont in Amsterdam en werkt als dramaturg en theaterprogrammator. Deze column verscheen ook in ZiZo 141. Je kan een gratis exemplaar van ZiZo meenemen in onze afhaalpunten. Of neem een abonnement, dan krijg je het nummer toegestuurd.
Eigen verslaggeving