Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Kortverhaal: De gemiddelde eerste keer bij homo's
Redactrice Alice vroeg verschillende homo’s, allemaal tussen zestien en twintig, naar hun eerste keer. Door te puzzelen met hun ervaringen, ontstond dit kortverhaal.
Mijn gsm trilt; ik schrik op. “Ik ben er over vijf minuten,” verschijnt er op mijn scherm. Zenuwachtig kijk ik om me heen; natuurlijk is hij er nog niet. Een kwartier later loopt hij het café binnen. Pas wanneer hij vlak voor me staat, doe ik alsof ik hem zie. “Sorry dat ik te laat ben, hopelijk zat je nog niet te lang te wachten?”
“Nee hoor,” lieg ik met een ongemakkelijke glimlach. “Ik ben er nog maar net.”
In stilte vervloek ik mezelf dat ik niet beter mijn best heb gedaan om er goed uit te zien. Waarschijnlijk heeft hij nu al spijt dat hij met me heeft afgesproken. Met mijn afgetrapte sneakers, warrige haar en oude jeans zie ik er maar saai uit tegenover zijn perfect gestylede outfit.
Wanneer de ober vraagt wat we willen drinken en ik een groene thee bestel, moet Thomas lachen. “Een groene thee?” Ik voel mijn gezicht van kleur veranderen. Had ik niet gewoon bier kunnen nemen? Wie drinkt er nu ook thee op een eerste date? Ik weet niet wat te zeggen, dus begin ik een ongemakkelijke en verwarrende uitleg over alle voordelen van groene thee.
“Je hoeft je niet te verantwoorden, hoor,’ lacht hij. Waarschijnlijk heeft hij gemerkt hoe nerveus ik ben, want hij vertelt me uitgebreid over twee afschuwelijke dates die hij onlangs gehad heeft, ongetwijfeld in een poging om mij gerust te stellen.
Zijn zelfspot helpt, en al snel hebben we geen ongemakkelijke gesprekken over thee meer, maar praten we honderduit over festivals waar we heen willen en reizen die we willen maken, over politiek en Star Wars, over leerkrachten met zweetproblemen en onze liefde voor kleurrijke sokken.
De laatste streep oranje licht aan de horizon is al lang verdwenen wanneer Thomas voorstelt om een fles wijn te gaan kopen die we in het park kunnen opdrinken. “Tenzij je liever nog een groene thee wil,” zegt hij met een knipoog. Ik ben jaloers op zijn spontaniteit en zelfvertrouwen.
Nog voor ik me kan afvragen waar deze avond naartoe gaat, voel ik het antwoord al in mijn rechterhand, die hij zonet heeft vastgenomen
Tien minuten later liggen we naast elkaar op onze rug in het gras. Rondom ons zitten tientallen andere groepjes jongeren, die net als wij van de laatste zomeravonden willen profiteren. Het is een tijdje stil. Ik vraag me af wat hij van mij denkt. Tegelijkertijd draaien we ons hoofd naar elkaar toe. Ik glimlach ongemakkelijk en kijk dan zo snel mogelijk weer weg.
Nog voor ik me kan afvragen waar deze avond naartoe gaat, voel ik het antwoord al in mijn rechterhand, die hij zonet heeft vastgenomen. Ik schrik en voel mijn hartslag haast verdubbelen. Pas een minuut later durf ik weer opzij te kijken. Opnieuw glimlach ik ongemakkelijk, maar deze keer wend ik mijn blik niet af.
Ik besef dat ik niets liever wil dan gekust worden, maar durf zelf niet de eerste stap te zetten. Hoewel het te donker is om goed te kunnen zien, lijken we allebei bevestiging te zoeken in elkaars ogen. In de hoop dat hij begrijpt wat ik bedoel, knijp ik uiteindelijk zachtjes in zijn hand, en eindelijk kust hij me. Een tijdje blijven we zo haast roerloos liggen, met onze lippen tegen elkaar en onze vingers verstrengeld. Nog steeds besef ik nauwelijks wat me overkomt.
Aarzelend kijkt hij me aan. “Zullen we anders naar mij thuis gaan?” stelt hij voor
Zodra we een paar stemmen dichterbij horen komen, stoppen we meteen met zoenen. Een groepje jongens gaat op een paar meter van ons zitten, en hoewel ze duidelijk geen aandacht aan ons besteden, voelen we ons toch niet echt meer op ons gemak.
Aarzelend kijkt hij me aan. “Zullen we anders naar mij thuis gaan?” stelt hij voor. “Ik woon vlakbij en mijn ouders zijn niet thuis.” Ik denk na.
“We kunnen gewoon iets drinken en een film kijken,” verzekert hij me bij het zien van mijn twijfels. Natuurlijk wil ik met hem meegaan. Ik ben gewoon bang dat ik op de een of andere manier deze avond ga verpesten, of dat hij seks wil en dat ik er niets van kan.
“Ja!” zeg ik uiteindelijk net iets te enthousiast, in een poging mijn onzekerheid te verbergen. “Goed idee.”
***
Met een laptop op onze schoot zitten we naast elkaar op zijn bed. Ik probeer me te concentreren op Pulp Fiction (Thomas vindt het schandalig dat ik die nog niet gezien heb), maar wanneer ik John Travolta pas na tien minuten herken, besef ik dat dat hopeloos is. Een paar keer zie ik Thomas vanuit mijn ooghoek naar me kijken. Opnieuw wil ik niets liever dan hem kussen, maar ook deze keer durf ik de eerste stap niet te zetten.
Dan legt hij plots zijn hoofd tegen mijn schouder, en durf ik ook weer iets te doen. Ik neem zijn hand vast en begin met zijn vingers te spelen. Van het een komt het ander en opeens zijn we alweer minutenlang intens aan het kussen.
Met de zijkant van zijn hand streelt hij langs mijn gezicht. “Misschien moeten we de film een andere keer verder kijken?” vraagt hij fluisterend, met kusjes als komma’s tussen elk woord. Ik klap de laptop dicht.
Terwijl we verder zoenen, laat hij langzaam zijn hand zakken, langs mijn wang, mijn nek, mijn schouders, mijn borst, mijn buik, nog lager. Door mijn broek voelt hij mijn erectie, en glimlacht. Zachtjes trekt Thomas mijn T-shirt naar boven, om me aan te sporen die uit te trekken. Ik doe hetzelfde bij hem, en zodra we allebei halfnaakt zijn, trekt hij me dicht tegen zich aan. Ik hoop dat hij me niet te mager vindt.
Niet wetend wat ik juist moet doen, spiegel ik zijn bewegingen. Al strelend verken ik zijn lichaam. Ik kan zijn kruis niet langer ontwijken en voel meteen dat ook hij stijf is.
***
Het is duidelijk dat dit niet zijn eerste keer is. Hij weet exact hoe hij me moet aanraken, en ik moet me inhouden om niet direct klaar te komen. “Zeg het alsjeblieft als ik iets niet goed doe,” zeg ik onzeker, hopend dat ik hem even hard kan doen genieten. “Dit is perfect,” verzekert hij me. Zijn ogen zijn gesloten. Bijna onhoorbaar kreunt hij. “Zeg het alsjeblieft als jij iets niet fijn vindt,” voegt hij er even later aan toe. Ik schud mijn hoofd. “Dit is perfect,” zeg ik op mijn beurt.
Euh,’ zeg ik twijfelend. “Ik vroeg me af, of je het, euh, anaal wou doen?
Maar hoe perfect het ook is, één vraag blijft door mijn hoofd flitsen. “Euh,’ zeg ik twijfelend. “Ik vroeg me af, of je het, euh, anaal wou doen?”
Thomas lacht, maar vraagt dan heel serieus: “Wil jij dat?”
“Ik weet niet of ik daar al helemaal klaar voor ben,” geef ik toe.
“Geen zorgen. Wat jij niet wil, wil ik ook niet,” zegt hij geruststellend.
***
Tot mijn verbazing is het niet eens de seks die zo speciaal is. Het zijn zijn nagels die over mijn rug glijden, zijn handen die door mijn haar strijken, zijn hartslag die ik kan voelen wanneer hij me tegen zich aan trekt, zijn ademhaling die versnelt wanneer hij geniet, de manier waarop hij me aankijkt voor hij me kust. Het is niet de seks, maar het zijn juist alle kleine details waar ik nooit eerder aan gedacht heb, die het zo bijzonder maken.
Thomas ligt naar me toe gekeerd op zijn zij. Onze voorhoofden raken elkaar. Zachtjes voel ik zijn warme adem in mijn nek. Zo meteen moet ik vertrekken. Ik heb gezegd dat ik voor twee uur thuis zou zijn. Maar nog even blijf ik liggen. Nog eventjes blijf ik dit moment in me opnemen, wensend dat het voor eeuwig zou kunnen blijven duren.
Eigen verslaggeving