Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Voorpublicatie 'Voor de mannen': Homo's vandaag over vroeger en morgen
In Voor de mannen getuigen tientallen mannen over hun liefdesleven in tijden van taboe. Het boek is een aanvulling op de gelijknamige documentairereeks die in het najaar op Canvas werd uitgezonden. Hieronder lees je, als exclusieve voorpublicatie, de getuigenis van Frank Mahieu over 'Homo's vandaag over vroeger en morgen'.
‘Mijn vrienden hebben mij vaak gezegd: “Jij hebt precies nooit problemen.” Dat is ten dele ook zo, zeker wat mijn homoseksualiteit betreft. Ik maak daar geen probleem van, ik pak de dingen pragmatisch aan en ik vind dat ik dat goed heb opgelost met mijn geaardheid. Ik heb altijd gevonden dat die geen invloed mocht hebben op mijn publieke leven, op mijn professioneel en mijn verenigingsleven. Dat is niet altijd zo eenvoudig. Als iemand zegt dat hij homo of lesbienne is, dan komen er meteen duizend vragen. Je wordt bijna onmiddellijk als een zonderling bestempeld.'
Vuile homo
'Terwijl bij hetero’s toch veel minder vragen worden gesteld. Stel dat een heteroman scheidt van zijn vrouw en een nieuwe relatie begint, dan vraagt toch ook niemand naar zijn seksualiteit? Dat vind ik logisch, want daar gaat het niet om, maar dan moeten ze daar bij homo’s ook niet naar vragen. Misschien hebben andere mensen die ik ken ook wel verborgen kantjes waarvan ik, als ik ze zou kennen, zou denken: dat is niet helemaal netjes. Maar dat heeft toch geen belang voor je job? Voor de toneelvereniging waar ik al zolang lid van ben of de Roma waar ik ga werken?'
'En dat had ook geen be lang in die zesendertig jaar dat ik heb lesgegeven. Ja, daar was weleens een kind dat op een slecht moment “gij vuile homo” tegen mij riep. Maar ik weet zeker dat die kinderen de inhoud daarvan niet eens echt doorhadden. Nogmaals, het homozijn is in mijn publieke leven nooit een probleem geweest, niet voor mij en niet voor de mensen rond mij. En dat sterkt mij in mijn overtuiging dat je maar beter gewoon kan doen. Doe gewoon, als hom o, doe ge w oon, als mens. Wat uw privékantjes ook zijn.'
'Je mag niet vergeten dat wij eigenlijk de tweede generatie homo’s zijn. Toen ik als jongeman naar homobars ging, zaten daar toch ook al oudere mannen. Ik ben zeker dat die generatie voor mij nog veel meer problemen heeft ervaren dan ik en mijn leeftijdsgenoten.'
Daddygeneratie
'We kunnen elkaar helpen, natuurlijk. Toen ik lesgaf, was er af en toe een jongen die in de pauze langskwam en mij rechtuit vroeg hoe dat is om je coming-out te doen, en hoe ik daarmee was omgegaan. Ik vind dat je dan als leraar moet antwoorden en niet alleen de Franse vervoegingen moet aanleren. Jazeker, de passé composé is ingewikkeld, maar als jongen van dertien-veertien jaar ontdekken dat je waarschijnlijk homo bent, dat is minstens zo ingewikkeld. Dan moet je als leraar ook helpen.'
'Onder homo’s wordt er gesproken over de daddygeneratie: dat zijn wij, de homo’s die vijftig jaar geleden hun coming-out deden, en die nu als oude, wijze mannen een beetje kunnen steunen en sturen. Dat is goed. Ik vind dat het met de maatschappij wel de goede kant opgaat. Als je daarover met leerkrachten kan praten, als er organisaties zijn zoals çavaria en Wel Jong Niet Hetero, dan komt het allemaal wel in orde. Vandaag zijn er gezinnen waar zonen tegen hun moeders en vaders kunnen zeggen dat hun vriend vanavond komt slapen. Dat kan ondertussen,
en dat vind ik zeer tof. Je moet niet meer bedriegen vandaag.'
Alles bespreekbaar
'Over het seksuele mag minder gesproken worden, vind ik. Natuurlijk is er een seksueel aspect aan een homorelatie. En ik kan mij best wel voorstellen dat de heterowereld zich daar heel veel vragen bij stelt. Maar in hoeverre is het nodig dat je dat als homokoppel etaleert? Iedere relatie, en er zijn tegenwoordig heel veel vormen van relaties mogelijk, heeft een seksueel aspect dat ergens binnenskamers gebeurt. Bij de ene is dat iets belangrijks, bij de an dere minder. Ik vind dat daar niet naar gevraagd moet worden, ook niet aan homo’s.'
'Maar goed, vandaag de dag is alles bespreekbaar natuurlijk. Het eventueel verbieden van Zwarte Piet is bespreekbaar, met #metoo is misbruik in allerlei vormen bespreekbaar, enzovoort. Dat is goed, ik vind dat positief. Maar als je toelaat dat het in vraag wordt gesteld, moet je ook wel antwoorden geven. Je weekt er veel maatschappelijke problemen mee los, vind ik, en als je ze losweekt, moet je ze oplossen ook. En als een televisie-uitzending of een boek als Voor de mannen daarbij helpt, dan zijn we goed bezig, daar ben ik van overtuigd'
'In het algemeen vind ik het beter nu, dat er geen taboes meer zijn. En vroeger zullen er door alle taboes veel ongelukkige mensen zijn geweest. Er waren allerlei situaties en emoties die volstrekt onbespreekbaar waren, en er was veel moed voor nodig om die te benoemen en uit te spreken. Er is moed voor nodig om te zeggen: ik ben homo. Er is moed voor nodig om te zeggen: ik zie u niet meer graag. Er is moed voor nodig om te zeggen dat je eigenlijk bij iemand een kind hebt. Het is allemaal veel makkelijker om erover te zwijgen, hoewel je dan al die emoties wel zelf moet oplossen. Ik vind het dus veel beter zoals het nu is.’
Voor de mannen is vanaf 5 november in de boekhandel verkrijgbaar en is een uitgave van uitgeverij Houtekiet.
Eigen verslaggeving